شعری در داغ از دست دادن عالم ربانی آیت الله بهجت
مست به قرآن هو دست به دامان هو معنی ایمان هو در صف رندان هو
عالم دین نبی عارف بس منجلی شیعه ی مولا علی آینه گردان هو
اسوه ی اخلاق او شهره ی آفاق او حاکم اشراق او معنی انسان هو
شافی نزد خدا آینه ی حق نما یاور کشف الدجی عارف دیوان هو
شاه کرامات او فاتح طامات او شیخ مقامات او دیده پریشان هو
مرج تقلید او ملجأ جاوید او یار پسندید او ماه شبستان هو
یار ولی زمان چشمه ی جوشان جان پند ده مهربان دیده ی پنهان هو
باز هم این سرنوشت طالع دیگر نوشت برد به سمت بهشت موج خروشان هو
چون که ملک دید او مرگ ببوسید او جلوه ی خورشید او شمع گلستان هو
رفت که باقی شود قسمت ساقی شود باز چراغی شود آن گل خندان هو